Anxo
Fariña,
Vigo 1977,
Socio nº 322 de GÁLIX
Ilustrador, escritor e deseñador de libros infantís e xuvenís en galego.
É licenciado en Belas Artes.
Ten participado en Salóns do Libro, obradoiros de ilustración, campañas de promoción do galego, como «Graffiti e letras», «Creando historias con Anxo Fariña» e «Ti creas a historia».
Colaborador habitual en actividades de formación do profesorado e do alumnado en actividades organizadas polos centros escolares
Creador das exitosas series:
- Os megatoxos
Antón e Pompón
Don Quixote e Breogán
- O Pelelliño
Gliz, o pastor de nubes
É tamén autor de:
- Os magos das formas. (A Nosa Terra, 2004).
- Xabi non pode durmir. (A Nosa Terra, 2004).
- As linguas dos animais. (A Nosa Terra, 2007).
- O ladrón de palabras. (A Nosa Terra, 2008).
- A Monstroescola. Que veñen os monstros!. (A Nosa Terra, 2008).
- A chave da Atlántida. (Xerais, 2011).
- Os ecos do lume (Xerais, Col. Merlín, 2019).
Recibiu os premios Merlín (2011) e Frei Martín Sarmiento (2013)
--- a difusión da nosa literatura debería ser un traballo de todxs.
Ti es o socio número 322. Por que te asociaches a GALIX e continúas apoiando este proxecto?
Creo que o seres humanos funcionamos mellor en equipo por solitario e, aínda que escribir ou ilustrar sexa un traballo normalmente individual, a difusión da nosa literatura debería ser un traballo de todxs.
Que ou quen che axudou a achegarte á LIX galega?
A biblioteca do meu colexio público.
Que libro marcou a túa infancia ou a túa mocidade?
Infinitos… Non podo escoller un só.
Un libro de literatura infantil ou xuvenil galego que consideres imprescindible?
Penso que a mesma resposta da anterior pregunta. Limitar “o imprescindible” a unha ou un autor, a un estilo, ou unha temática é algo imposible para min.
Con que personaxe da nosa LIX te sentes máis identificado?
Pois con calquera dos personaxes dos Megatoxos ;)
A maior fortaleza (da LIXG) é o incrible talento e dedicación de autoras e autores á hora de escribir nunha lingua minorizada e as veces maltratada.
A que ilustradora ou ilustrador galego escollerías para poñer imaxes aos teus soños ?
Eu mesmo. Non é unha cuestión de egolatría, senón porque cando escribo o fago co meu caderno de debuxo ao lado. Para min narrar é unha cuestión tanto de palabras como de imaxes.
Sinala a maior fortaleza e a maior debilidade do libro infantil e xuvenil galego.
A maior fortaleza é o incrible talento e dedicación de autoras e autores á hora de escribir nunha lingua minorizada e as veces maltratada.
A maior debilidade é que nunha escola ou instituto falen de literatura galega a un libro traducido do inglés ou outro idioma. As tradutoras e tradutores teñen todo o meu respecto, pero a literatura é creación. E polo tanto debería estar diferenciada. A ninguén se lle ocorre dicir que as obras de William Shakespeare (por moito que estén traducidas ao castelán ou outras linguas) sexan literatura hispana.
Se non apoiamos a creación desde Galiza e en galego, nós mesmxs somos os que tiramos pedras no noso tellado.
Engadir, por suposto, a falta de apoio institucional e o maltrato á nosa lingua.
Dende que ti te vinculaches ao LIXG ata a actualidade, que cambios destacarías na súa evolución
Tristemente, o descenso de lectores na nosa lingua.
Cal consideras que é o grao de coñecemento e respecto pola LIX galega?
Insuficiente. Tal e como comentei na outra cuestión.
Apunta un par de iniciativas necesarias para promover a lectura de libros infantís e xuvenís galegos e para conseguir unha maior proxección fóra de Galicia.
Apoio á creación galega en Galego.
Apoio @s creador@s.
Apoio a tradución a outras linguas.
![]() |
Descargar PDF |
0 comentarios:
[Comentario blog]