AGOSTO 2022
Recomendamos 21 poetas do século XXI de Zaira Ferradás, Silvia García, Sara Fonta, Sara Faro, Rosalía Bernárdez, Paula Varela, Noé González, Nee Barros, Mariña Maceiras, Lucas Gago, Lorena Fernández, Lois Gayoso, Juan Rocamonde, Jorge Moral, Isolda Comesaña, Fabián Niño, Clara Blanco, Antía Balvís, Ángela del Canto, Andy da Fonte e Ana Fraile.
Selección de Carlos da Aira.
No ano 21 do século XXI saíu esta antoloxía de 21 poetas que naceron no século XXI e tiñan, polo tanto, 21 ou menos anos. Poesía novísima de persoas que escriben cunha madurez abraiante, demostrando que, como dixo o poeta, “a poesía é un arma cargada de futuro”. Poesía para a xente nova de ata... 100 anos (ou máis).
Na cuberta posterior do libro dise: “A literatura é xogo e a poesía é, de entre todas as artes, a máis lúdica”. E estas persoas poetas xogan cos versos formando composicións poéticas moi importantes para elas e para nós, porque a poesía que se escribe nestas idades non se volve escribir despois, porque os sentimentos que se viven nestas idades son únicos e única é tamén a súa expresión. Única é a vivencia afectiva, psíquica, física e social, para estas persoas que escriben e para as que as lemos. A mocidade é ese tempo de escribir no borde dos cadernos, papeis reciclados, panos de mesa de papel, mensaxes de texto en redes sociais e app, notas de audio..., de debuxar neses mesmos espazos, con palabras ou imaxes, os nosos sentimentos e preocupacións.
Atopamos neste libro diferentes estilos, diferentes métricas, poemas “desmetricados”, poemas intimistas, poemas sociais, poemas sobre a vida cotiá, impulsivos, explosivos, implosivos... Poesía lírica, épica e dramática, asonante, consonante e disonante, versos e estrofas que nos trasladan a poemas altamente vivenciais.
En grego, a palabra que denominaba á poesía era “poiesis”, que significaba “facer”, facer na práctica, todo tipo de traballo artesanal, incluído o que realizaba un artista. Ese artista era o ποιητής (poietés): creador, autor; fabricante, artesán, facedor, poeta... Así, “poiesis” era un termo que significaba que existía unha actividade creativa, que se creaba, dende cero, algo que antes non existía.
Estas persoas poetas non só crean poesía, crean en nós a sensación de confianza na continuidade da lingua transmisora de formas diversas de ser e estar na vida.
Medre a poesía! E medre na xente nova!
Lourdes Maceiras
___________________________
GÁLIX publica cada mes unha recensión feita por algunha ou algún dos socios para a sección Este libro encantoume da OEPLI. Todos os meses poderás ver neste blog as recomendacións de Literatura Infantil e Xuvenil en galego e na web da OEPLI as propostas das asociacións dos diferentes ámbitos lingüísticos que forman a organización. Se queres colaborar coas túas recomendacións, non dubides en nos contactar.
0 comentarios:
[Comentario blog]