MAIO
2024
Recomendamos
Charlotte
de
Consuelo
Vercher
Como
se lle conta a una nena de sete anos que a súa nai vai morrer?
Consuelo Vercher coñece ben as claves e acerta na súa estrea como
narradora dunha historia na que a protagonista, a pequena Charlotte,
vai convivir en poucos meses con esa situación na súa casa. Unha
historia tan real como os fermosos trazos da ilustradora, Clara
Encinas, que acompañan en harmonía as páxinas deste libro. A
autora da tradución ao galego e ao castelán, Tamara Andrés,
resolve con éxito os cambios de voz da narradora e atende aos xogos
de palabras desa nena tenra e intelixente.
Entre
todos os temas tratados neste magnífico relato que nos trae
reminiscencias de Voltaire, de Colette ou
de Lindreng: a fantasía dunha nena,
a convivencia familiar, o comportamento dos habitantes do barrio, as
relacións de amor e amizade, o racismo, a
homofobia, a desigualdade ou a solidariedade...; quédome coa maneira
de presentar as emocións que desenvolve unha cativa ante a
enfermidade e a ameaza irreversible da desaparición da súa nai:
“A
mamá heille regalar unha viaxe a unha illa, para que poida cumprir
por fin o seu soño, que é marchar para poder descansar e durmir”.
Sentimentos
que non sempre son tristura e desánimo, senón tamén por veces,
rabia e impotencia: “A verdade é que as persoas adultas non se me
dan moi ben”.
Se
o fin máis importante da educación é facer persoas felices, a
literatura pódenos axudar a descubrir a capacidade de apreciar a
beleza e a entender mellor as emocións. A protagonista debe
enfrontarse a nada doada descuberta da complexidade do mundo:
“As
cousas que me gustan son inventar palabras (sobre todo as que rematan
en OSO), abrazar ao meu irmán; liberar grilos; apañar pensamentos
bonitos; dobrar a roupa; disfrazarme; usar lapis de labios; pasar
tempo no retrete; espiar; correr polo xardín [...] facer a
revolución; debuxar nas paredes, e mamá cando non chora”.
A
historia de Charlotte cumpre esa necesaria función socializadora que
leva implícita a literatura, simplemente porque fala e reflexiona
sobre a humanidade dende a altura dunha nena de sete anos, o que nos
permite ver cos ollos dos demais e dende perspectivas distintas como
poden sentirse as persoas, a forma en que valoran os sucesos, os
recursos cos que se enfrontan aos seus problemas ou o que significa
seguir as normas e as consecuencias de infrinxilas segundo as
variables de cada situación.
Ana
Luna Alonso
______________________
GÁLIX
publica
cada mes unha recensión feita por algunha ou algún dos socios para
a sección
Este
libro encantoume
da
OEPLI.
Todos os meses poderás ver
neste
blog
as
recomendacións de Literatura Infantil e Xuvenil en galego e na web
da OEPLI as propostas das asociacións dos diferentes ámbitos
lingüísticos que forman a organización. Se queres colaborar
coas
túas recomendacións, non dubides en nos
contactar.
