OUTUBRO
2022
Recomendamos
A
caza do Tiburente
de
Lewis Carroll traducida
por
Alberto
Ruiz de Samaniego e
Xabier Meilán
LER
PARA CRER
De
Lewis Carroll todos lembramos As
aventuras de Alicia no país das marabillas (Alice's Adventures in
Wonderland) e
Alicia
a través do espello (Through the Looking-Glass and what Alice Found
There) como
dous libros que protagonizan nenos pero que realmente están pensados
para lectores adultos. Literatura que fomenta o pensamento e o
sarcasmo, a ironía e a imaxinación.
A
caza do Tiburente é
unha oportuna e necesaria recuperación do poema que Carroll titulou
The
Hunting of the Snark e
que publicou en 1876. Del, que eu saiba, só se tiña feito unha
tradución ao galego, que foi case unha reescrita do texto abordada
en 1995 por Marilar Aleixandre, co título de A
caza do Carbairán.
Tense
dito deste texto que é un poema absurdo, épico, surrealista,
protodadaísta, pero o que está claro é que o seu autor concibiuno
como unha brincadeira literaria. Palabras cheas de sentido do humor,
dunha visión dislocada da realidade, dunha crítica distante e
sutil. O propio Carroll deféndese no seu prólogo das previsibles
acusacións dos que lle recriminen escribir textos absurdos, alegando
que o seu é un poema cun “profundo propósito moral”, que
inculca “principios aritméticos” e que contén “nobres
ensinanzas de Historia Natural”. Ironía cómplice co lector e
desapiadada cos críticos puristas do seu tempo.
Todos
sabemos que o absurdo na literatura non debe explicarse, pero para os
lectores que teñan medo de atopar o Tiburente (animal imaxinario da
estirpe dos biosbardos e dos carbairáns). antes de que dea por
rematada a lectura deste libro, recomendámoslle que empece a lelo
desde o principio (seica Carroll empezou a escribilo polo final) e
que pense que a felicidade e a beleza son lugares que comparten
camiños de acceso. Como a literatura verdadeira, esa escrita
imprevisible que nos sorprende en cada páxina e nos obriga a ler sen
prexuízos.
Faktoría
K vén de facer unha das mellores edicións que eu coñezo deste
poema: pola escolla do formato e a colección na que o edita, pola
arriscada e logradísima tradución de Alberto Ruiz de Samaniego e
Xabier Meilán e polas fantásticas ilustracións de Óscar Villán.
Un
libro de significados reversibles, de camiños percorridos por
criaturas inocentes que non levan a ningures.
Ler
para crer. Desde a sorpresa e a incredulidade. Esta é a mellor
homenaxe que lle podemos facer a ese escritor e fotógrafo xenial que
decidiu chamarse Lewis Carroll na ficción literaria cando en
realidade se chamaba Charles
Lutwidge Dodgson.
Baldo Ramos
___________________________
GÁLIX
publica
cada mes unha recensión feita por algunha ou algún dos socios para
a sección
Este
libro encantoume
da
OEPLI.
Todos os meses poderás ver
neste
blog
as
recomendacións de Literatura Infantil e Xuvenil en galego e na web
da OEPLI as propostas das asociacións dos diferentes ámbitos
lingüísticos que forman a organización. Se queres colaborar
coas
túas recomendacións, non dubides en nos
contactar.
